Wydobywanie kopalin

6. Studium uwarunkowań i kierunków

zagospodarowania przestrzennego gminy

oraz miejscowy plan zagospodarowania

przestrzennego w kontekście przyszłej

eksploatacji złoża

Po zakończeniu etapu geologicznego, w procesie ubiegania się o koncesję na wydobywanie kopaliny ze złoża,

jednostka PGL Lasy Państwowe może przystąpić do kolejnego kroku, jakim jest etap planistyczny.

Etap ten stanowi najbardziej złożony i długotrwały proces, który wymaga współdziałania wielu organów admi-

nistracji terytorialnej i rządowej. Kluczowym elementem tego etapu jest pozyskanie

akceptacji społecznej

dla pla-

nowanego przedsięwzięcia oraz

przychylności władz gminy

. Przychylność ta będzie się objawiała działaniem wójta

(burmistrza, prezydenta miasta) i rady gminy, zmierzającym do przystąpienia do procedury uchwalenia nowych lub

zmiany istniejących dokumentów planistycznych w ramach posiadanego władztwa planistycznego.

Zadaniem własnym gminy jest kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy poprzez

uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów

zagospodarowania przestrzennego.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy

jest dokumentem planistycz-

nym, określającym politykę przestrzenną gminy oraz lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego, przy

uwzględnieniu uwarunkowań, celów i kierunków polityki przestrzennej państwa, województwa i powiatu. Doku-

ment ten nie jest aktem prawa miejscowego.

Strukturę dokumentu określa

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie za-

kresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy [Dz.U. 2004 nr 118,

poz. 1233].

Dokument ten składa się z dwóch części – uwarunkowań oraz kierunków zagospodarowania przestrzen-

nego. Każda z nich zawiera część tekstową oraz graficzną. Część pierwsza (uwarunkowania), jest zapisem stanu

obecnego oraz określeniem potrzeb w zakresie infrastruktury i kierunków rozwoju, w tym zadań rozwoju ponad-

lokalnego. Część druga dokumentu (kierunki zagospodarowania) przedstawia zmiany w strukturze przestrzennej

wraz ze wskaźnikami zagospodarowania, rozwój infrastruktury, obszary chronione i zasady ich ochrony, obszary pro-

blemowe, występowanie zagrożeń oraz obszary, dla których należy sporządzić miejscowy plan zagospodarowa-

nia przestrzennego.

W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy uwzględnia się ustalenia

dokumentów wyższego rzędu, będące wynikiem celów polityki krajowej lub wynikające z programów i strategii wo-

jewództwa, zapisanych w planie zagospodarowania przestrzennego województwa. Na podstawie studium opraco-

wuje się zgodny z jego zapisami miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który poprzez wprowadzanie

nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń, precyzuje zapisy zawarte w opisywanym dokumencie.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

jest dokumentem planistycznym stanowiącym akt prawa

miejscowego. Określa on przeznaczenie, warunki zagospodarowania, a także rozmieszczenie inwestycji celu publicz-

nego.

Strukturę dokumentu określa

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wy-

maganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [Dz.U. 2003 nr 164, poz. 1587].

Dokument ten składa się z części tekstowej oraz graficznej. Część tekstowa planu stanowi treść uchwały rady gminy,

natomiast część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załącznik do tej uchwały.

Zgodnie z art. 7

ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze [Dz.U. 2011 nr 163, poz. 981,

z późn. zm.],

planowana działalność wydobywcza jest dozwolona tylko wówczas, jeżeli nie narusza ona przezna-

czenia nieruchomości określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku