

54
Ponieważ grunty będące w zarządzie PGL Lasy Państwowe stanowią przeważnie tereny leśne, wydobywanie ko-
palin ze złóż na tych terenach będzie kwalifikowane jako przedsięwzięcie mogące zawsze lub potencjalnie znacząco
oddziaływać na środowisko.
Z tego powodu w każdym z tych przypadków niezbędne jest uzyskanie decyzji o śro-
dowiskowych uwarunkowaniach
. Organem wydającym taką decyzję jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).
O ile decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach jest zawsze konieczna, to przeprowadzenie oceny oddziały-
wania na środowisko wraz ze sporządzeniem raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko już nie. Jeżeli
wydobywanie kopaliny ze złoża będzie prowadzone na obszarze górniczym mniejszym niż 25 ha
,
o konieczności
takiej będzie decydował wójt (burmistrz, prezydent miasta), po zasięgnięciu opinii regionalnego dyrektora ochrony
środowiska.
W celu wszczęcia postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jednostka
PGL Lasy Państwowe musi złożyć do wójta (burmistrza, prezydenta miasta), wniosek o wydanie takiej decyzji. Jeżeli
planowany obszar eksploatacji złoża wykracza poza obszar jednej gminy decyzję o środowiskowych uwarunkowa-
niach będzie wydawał wójt (burmistrz, prezydent miasta), na którego obszarze znajduje się największa część terenu,
na którym ma być realizowane wydobycie, w porozumieniu z pozostałymi wójtami (burmistrzami, prezydentami
miast).
We wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, oprócz danych wnioskodawcy, należy po-
dać rodzaj planowanego przedsięwzięcia oraz wskazać
czy kwalifikuje się ono do przedsięwzięć mogących zawsze
lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Niezbędne jest również określenie, że wydanie tej decyzji jest
konieczne do uzyskania koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża.
O konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i sporządzeniu raportu o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na środowisko, wójt (burmistrz, prezydent miasta) oraz regionalny dyrektor ochrony środowiska
jako organ opiniujący kierują się trzema głównymi kryteriami.
Pierwszym z nich jest rodzaj i charakterystyka przedsięwzięcia, z uwzględnieniem:
•
skali przedsięwzięcia i wielkości zajmowanego terenu oraz ich wzajemnych proporcji, a także istotnych rozwią-
zań charakteryzujących przedsięwzięcie,
•
powiązań z innymi przedsięwzięciami, w szczególności kumulowania się oddziaływań przedsięwzięć realizowa-
nych i zrealizowanych, znajdujących się na terenie, na którym planuje się realizację przedsięwzięcia, oraz w ob-
szarze oddziaływania przedsięwzięcia w zakresie, w jakim ich oddziaływania mogą prowadzić do skumulowania
oddziaływań z planowanym przedsięwzięciem,
•
różnorodności biologicznej, wykorzystywania zasobów naturalnych, w tym gleby, wody i powierzchni ziemi,
•
emisji i występowania innych uciążliwości,
•
ryzyka wystąpienia poważnych awarii lub katastrof naturalnych i budowlanych ocenionego w oparciu o wiedzę
naukową, przy uwzględnieniu używanych substancji i stosowanych technologii, w tym ryzyka związanego ze
zmianą klimatu,
•
przewidywanych ilości i rodzaju wytwarzanych odpadów oraz ich wpływu na środowisko, w przypadkach, gdy
planuje się ich powstawanie,
•
zagrożenia dla zdrowia ludzi, w tym wynikającego z emisji.
Drugim kryterium jest usytuowanie przedsięwzięcia, z uwzględnieniem możliwego zagrożenia dla środowiska,
w szczególności przy istniejącym i planowanym użytkowaniu terenu, zdolności samooczyszczania się środowiska
i odnawiania się zasobów naturalnych, walorów przyrodniczych i krajobrazowych oraz uwarunkowań miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego uwzględniające:
•
obszary wodno-błotne, inne obszary o płytkim zaleganiu wód podziemnych, w tym siedliska łęgowe oraz ujścia
rzek,
•
obszary wybrzeży i środowisko morskie,
•
obszary górskie lub leśne,
•
obszary objęte ochroną, w tym strefy ochronne ujęć wód i obszary ochronne zbiorników wód śródlądowych,
•
obszary wymagające specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków roślin, grzybów i zwierząt lub
ich siedlisk lub siedlisk przyrodniczych objętych ochroną, w tym obszary Natura 2000, oraz pozostałe formy
ochrony przyrody,