34 / 92
32
Jednostki PGL Lasów Państwowych, które uzyskają zezwolenie na wyłączenie gruntów z produkcji leśnej, będą
obowiązane uiścić należności i opłaty roczne, a w przypadku dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu także
jednorazowe odszkodowanie. Opłaty te stanowić będą dochód Funduszu Leśnego, o którym mowa w art. 56 ust. 1
ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach [Dz.U. 1991 nr 101, poz. 444 z późn. zm.]
.
Wysokość odszkodowania za przedwczesny wyręb drzewostanu stanowić będzie różnicę między spodziewaną
wartością drzewostanu w wieku rębności, określonym w planie urządzania lasu, a wartością w chwili jego wyrębu.
W drzewostanach młodszych, w których nie można pozyskać sortymentów drzewnych, odszkodowanie to stanowić
będzie wartość kosztów poniesionych na założenie i pielęgnację drzewostanów.
W celu określenia wielkości przedstawionych powyżej kosztów rekomenduje się opracowanie założeń tech-
niczno-ekonomicznych eksploatacji, które uwzględnią przedstawione powyżej czynniki ekonomiczne eksploatacji
oraz określą spodziewany jednostkowy koszt pozyskania i przeróbki kopaliny. Założenia te w formie biznesplanu
umożliwią podjęcie racjonalnej decyzji o rozpoczęciu projektu inwestycyjnego budowy kopalni odkrywkowej i sta-
nowić będą dane wejściowe, niezbędne na etapie planistycznym i środowiskowym procesu pozyskiwania koncesji
na wydobywanie kopaliny ze złoża.
Za uzasadnioną ekonomicznie decyzję o zagospodarowaniu złoża należy uznać sytuację, kiedy spodziewane ko-
rzyści wynikające z pozyskiwania kopaliny są większe niż korzyści wynikające z dotychczas prowadzonej gospodarki
leśnej na rozpatrywanym terenie.
W przypadku prowadzenia procesu wydobywczego przez inny podmiot, należy także wziąć pod uwagę korzyści
wynikające z czynszu za dzierżawę tego terenu
.
Minimalną stawkę roczną netto tego czynszu ustala się na podstawie
Zarządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych nr 77 z 1 grudnia 2009 r. w sprawie wprowadzenia wy-
tycznych kształtowania stawek czynszu za dzierżawę gruntów na potrzeby eksploatacji kopalin (ZS-P-210/20/2009)
i określa się wzorem:
gdzie:
S
e
– stawka czynszu za dzierżawę gruntu na potrzeby eksploatacji, zł
P – powierzchnia wydzierżawionych gruntów, m
2
O
e
– stawka opłaty eksploatacyjnej danej kopaliny, określona w
ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne
i górnicze
, zł/m
2
W
sk
– wskaźnik krotności opłaty eksploatacyjnej, wyliczony dla danego rodzaju kopaliny na szczeblu regionalnej dy-
rekcji Lasów Państwowych.
4.4. Kryteria środowiskowe wyboru złóż do zagospodarowania
Działalność górnicza jest przedsięwzięciem, które powinno funkcjonować zgodnie z zasadą zrównoważonego
rozwoju, opisaną w art. 3 pkt. 50
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska [Dz.U. 2001 nr 62,
poz. 627, z późn. zm.].
Odpowiednio prowadzony proces pozyskiwania kopalin nakierowany na minimalizację jego oddziaływania na
otoczenie jak również skuteczna rekultywacja terenów pogórniczych mogą być wzorowym przykładem zasady zrów-
noważonego rozwoju. Mogą o tym świadczyć liczne nagrody ekologiczne przyznawane przedsiębiorcom górniczym
jak np. „Lider Polskiej Ekologii”, „Firma Przyjazna Środowisku”, „Ekolaur”, itp.
Kryteria środowiskowe odgrywają bardzo ważną rolę przy wyborze złóż do zagospodarowania. Zgodnie z art. 6
ust. 1
ustawy o ochronie przyrody [Dz.U. 2004 nr 92, poz. 880, z późn. zm.]
, powierzchniowymi formami ochrony
przyrody w Polsce są:
•
parki narodowe,
•
rezerwaty przyrody,
•
parki krajobrazowe,
•
obszary chronionego krajobrazu,
•
obszary Natura 2000,