Wydobywanie kopalin

Rysunek 1.2.

Widok na drogę leśną zbudowaną z kruszywa naturalnego (fot. M. Zajączkowski)

Kruszywo naturalne uzyskane z rozkruszenia skał litych oraz piaski i pospółki są potrzebne w dużych ilościach do

uzupełniania ubytków powstałych podczas eksploatacji nawierzchni dróg leśnych. Końcowym etapem konserwacji

musi być powierzchniowe wyprofilowanie i zagęszczenie nawierzchni.

Bardzo dobre efekty, zarówno w pracach remontowych, jak i przy budowie nowych dróg, uzyskuje się przepro-

wadzając tzw. miałowanie powierzchniowe. Miał kamienny to surowiec o granulacji w przedziale 0/6 mm. W bu-

downictwie drogowym używany jest do tzw. zamykania nawierzchni z kruszyw. Frakcja ta przemieszcza się z wodami

opadowymi, wypełniając wolne przestrzenie między cząstkami o większej średnicy. Miał kamienny może być też

użyty jako domieszka do kruszywa grubszego układanego jako podbudowę.

Remonty dróg leśnych, mające na celu przywrócenie wcześniejszych ich parametrów (w szczególności nośności)

przeprowadza się w następujący sposób:

• uzupełniając ubytki na dłuższych odcinkach drogi (wcześniej zruszając powierzchniowo konstrukcję), profilując

i odpowiednio zagęszczając,

• nakładając kolejną warstwę konstrukcyjną o odpowiedniej miąższości, najlepiej zamkniętą miałem kamiennym,

• nakładając warstwę wyrównującą i kolejną warstwę konstrukcyjną, najlepiej zamkniętą miałem kamiennym,

• przebudowując konstrukcję z jednoczesnym domieszaniem brakującej frakcji i spoiwa hydraulicznego.

Wdrażanie nowych technologii mogących wykorzystać kruszywa naturalne dostępne lokalnie (nawet o nienaj-

lepszych parametrach) jest coraz częściej możliwe dzięki pojawianiu się na rynku samobieżnych ciężkich kruszarek

i mieszarek przyczepnych. Urządzenia te, mając głębokość roboczą nawet powyżej 30 cm, mogą rekonstruować lub

mieszać dwie warstwy jednocześnie. Na zniszczonych drogach leśnych wybudowanych z użyciem kruszyw, bardzo do-

bre efekty uzyskuje się poprzez przeprowadzenie rekonstrukcji polegającej na zruszeniu skoleinowanej warstwy (lub

warstw), jej doziarnieniu i stabilizacji chemicznej z udziałem cementu lub innego stabilizatora (Czerniak, 2016b).

Podczas rekonstrukcji grunt i kruszywo można dodatkowo dosuszyć lub uwilgotnić, doprowadzając je do optymalnej

wilgotności. Warstwa kruszywa o optymalnej wilgotności zagęszcza się najlepiej, co korzystnie przekłada się na ostatecz-

ną nośność i trwałość drogi (Grajewski i Czerniak, 2015). Największe mieszarki są bardzo wydajne i efektywne, gdy mają